Przedmiotem oraz celem niniejszego tekstu jest dokonanie analizy Europejskiego nakazu zapłaty, który został wprowadzony Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1896/2006. Europejski nakaz zapłaty ma na celu uproszczenie postępowania w sprawach transgranicznych roszczeń pieniężnych, które strona pozwana uznała za bezsporne. Postępowanie opiera się na złożeniu formularza A, który znajduje się na stornie https://e-justice.europa.eu. ENZ jest stosowany we wszystkich krajach UE z wyjątkiem Królestwa Danii.
Postępowanie nie wymaga stawiennictwa przed sądem. Strona musi złożyć odpowiedni formularz. Po złożeniu dokumentu właściwy sąd jest zobowiązany do przeprowadzenia sprawy. W przypadku braków w pozwie oraz potrzeby jego uzupełnienia lub poprawy, sąd wyznacza termin, w którym można dokonać poprawek. Sąd ma możliwość przedłużenia terminu. Gdy wymogi są spełnione jedynie w odniesieniu do zaakceptowanej części roszczenia, powód jest wzywany do przyjęcia lub odrzucenia propozycji wydania Europejskiego nakazu zapłaty. Sąd wydaje ENZ w odniesieniu do części roszczenia zaakceptowanej przez powoda, do pozostałej części roszczenia stosuje się przepisy prawa krajowego. W przypadku braku odpowiedzi lub odrzucenia propozycji sąd odrzuca pozew w całości.
W sytuacji, gdy sąd nie ma żadnych zastrzeżeń sąd wdaje ENZ. Dzieje się to za pomocą formularza E. Art. 12 rozporządzenia głosi, iż termin wydania nakazu wynosi 30 dni od wniesienia pozwu. Kolejnym etapem ENZ jest przekazanie pozwanemu pouczenia. Pozwany ma dwie możliwości. Może spełnić świadczenie wobec powoda lub wnieść sprzeciw przy użyciu formularza F, który jest dołączony wraz z nakazem. Sprzeciw musi zostać zgłoszony w terminie 30 dni od doręczenia nakazu pozwanemu.
W sprzeciwie pozwany nie musi precyzować powodów, wystarczy, że zgłosi brak zgody oraz wolę walki, czego następstwem jest bezskuteczność ENZ. Dalsze postępowanie odbywa się przed właściwymi sądami w państwie członkowskim jednak na podstawie krajowego postępowania cywilnego. Przed sądem cywilnym wszczyna się procedurę od nowa. Taka potrzeba zachodzi również w przypadku, gdy organ właściwy do rozpoznania ENZ był jednocześnie właściwym do orzekania istoty sprawy. Zatem z przepisów wynika, iż w razie sprzeciwu dłużnika po wysłaniu ENZ konieczne jest napisanie pozwu do sądu właściwego w trybie przewidzianym przez Kodeks Postępowania Cywilnego.
W sytuacji, gdy powód zażądał zakończenia postępowania w danej sprawie, informacja jest kierowana do pozwanego, co skutkuje, że wydany przez sąd ENZ nie uprawomocni się. Sąd zwykle wydaje Europejski nakaz zapłaty w terminie 30 dni od dnia wniesienia pozwu, jednak powinien to zrobić tak szybko, jak jest to możliwe. Po upływie 30 dni dokument uprawnia do wszczęcie egzekucji z majątku dłużnika.

Autor: Wiktoria Twardowska

Powrót do listy aktualności

Facebook