Wykonywanie działalności gospodarczej przez obywatela państwa trzeciego.
Osoby z krajów nienależących do Unii Europejskiej, w tym obywatele Ukrainy mogą wykonywać działalność gospodarczą w Polsce, po spełnieniu wymaganych warunków ustawowych. Cudzoziemcy pochodzący z krajów UE mogą zakładać działalność gospodarczą w Polsce na takich samych warunkach jak obywatele polscy. W przypadku obywateli państw trzecich należy spełnić dodatkowe wymagania. Aktem prawnym regulującym podejmowanie działalności gospodarczej w Polsce przez obywateli z zagranicy jest ustawa z 6 marca 2018 roku o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z art. 4 ust.1 i 2 powołanej ustawy cudzoziemcy m.in. z państw z bloku wschodniego, którzy posiadają w Polsce zezwolenie na pobyt stały, zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE lub zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w celu kształcenia się na studiach lub pozostawania w związku małżeńskim zawartym z obywatelem polskim zamieszkałym w Polsce mogą zarejestrować w Polsce firmę na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Taką działalność mogą wykonywać również cudzoziemcy spoza UE ze statusem uchodźcy, którzy korzystają w Polsce z ochrony uzupełniającej, ochrony czasowej, otrzymali zgodę na pobyt tolerowany, posiadają Kartę Polaka. Wyjątek stanowi możliwość bycia przedsiębiorcą na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy wydanego w celu kontynuacji już wcześniej prowadzonej w Polsce działalności na podstawie wpisu do CEIDG. W konsekwencji cudzoziemiec, który posiada zezwolenie na pobyt czasowy, udzielone wskutek innych okoliczności niż kontynuacja działalności gospodarczej w Polsce lub ma zezwolenie na pobyt czasowy, ale nie ma żadnych powiązań rodzinnych w Polsce, nie może wykonywać działalności gospodarczej. Z przepisów wynika, że obcokrajowiec musi spełniać co najmniej jedną z w/w przesłanek ustawowych, aby móc świadczyć usługi w kraju jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą. Podsumowanie Zakładanie firmy na zasadach obowiązujących polskich przedsiębiorców Obcokrajowiec, który może założyć jednoosobową działalność gospodarczą na takich samych zasadach jak obywatel polski i może zarejestrować działalność, tak jak obywatel Polski musi spełniać poniższe warunki:
– jest obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej albo Europejskiego Obszaru Gospodarczego
– jest obywatelem innego państwa i posiada m.in:
1. zezwolenie na pobyt stały
2. zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej
3. zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w związku m.in. z połączeniem z rodziną legalnie przebywającą w Polsce, kształceniem się na studiach
4. status uchodźcy
5. ochronę uzupełniającą
6. zgodę na pobyt ze względów humanitarnych lub zgodę na pobyt tolerowany
7. zezwolenie na pobyt czasowy i pozostają w związku małżeńskim zawartym z obywatelem polskim zamieszkałym na terytorium Polski,
8. zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania działalności gospodarczej, udzielone ze względu na kontynuowanie prowadzonej już działalności gospodarczej na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej
9. ochronę czasową w Polsce
10.ważną Kartę Polaka.
REZYDENT DŁUGOTERMINOWY
W celu otrzymania przez cudzoziemca wpisu do CEIDG można rozważyć możliwość ubiegania się przez niego o zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE. Zezwolenie na pobyt czasowy udzielane jest do maksymalnie 3 lat, z kolei zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE, przy nieprzerwanym jego pobycie w Polsce musi wynosić 5 lat. Do pięcioletniego pobytu zalicza się wszystkie okresy legalnego i nieprzerwanego pobytu cudzoziemca w Polsce i na terenie innych państw UE. Nieprzerwany okres pobytu nie oznacza, że cudzoziemiec nie może wyjechać i odwiedzić rodziny za granicą. Okres przebywania poza granicami UE nie może być dłuższy niż 6 miesięcy i wszystkie okresy związane z wyjazdem z Polski nie mogą przekroczyć łącznie 10 miesięcy w 5-letnim okresie. Zatem warto wziąć pod uwagę długość dotychczasowego pobytu obywatela państwa trzeciego w Polsce i w innych państwach UE w celu otrzymania statusu rezydenta długoterminowego UE i rejestracji firmy w CEIDG.
DZIAŁALNOŚĆ W FORMIE SPÓŁKI
Ustawa umożliwia cudzoziemcom z państw trzecich wykonywanie działalności gospodarczej w Polsce bez dodatkowych wymogów wyłącznie w formie spółki komandytowej, komandytowo-akcyjnej, spółki z o.o. i spółki akcyjnej. Cudzoziemcy mogą nabywać także akcje i udziały w spółkach kapitałowych oraz przystępować do takich spółek, pod warunkiem, że umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej. A więc obywatel Ukrainy może być wspólnikiem spółek polskich poprzez nabycie w nich udziałów lub akcji, może tworzyć spółkę razem z
obywatelem polskim i być w niej prezesem, a więc wchodzić w skład organów reprezentujących. W takim przypadku może być z nim podpisana umowa o pracę lub inna umowa cywilnoprawna, np. umowa zlecenia, która będzie podstawą do wypłaty wynagrodzenia. Ponadto jeśli cudzoziemiec jest wspólnikiem spółki z o.o. może on być zobowiązany na podstawie umowy spółki do wykonywania świadczeń na rzecz tej spółki realizowanych okresowo, w sposób powtarzający się za, które przysługuje mu wynagrodzenie. Podstawą prawną takiego działania jest art.176 Kodeksu spółek handlowych. Najbardziej popularną spółką zawieraną przez obywateli Europy Wschodniej jest spółka z o.o..
Autor Karolina Łącka